Jan Frankowski

---

Życiorys

Jan Frankowski ukończył gimnazjum w Sandomierzu oraz Wydział Prawa i Ekonomii Uniwersytetu Poznańskiego w 1936 roku, uzyskując tytuł doktora ekonomii i prawa. W swojej karierze zawodowej był związany z czasopismami „Bunt Młodych” oraz „Polityka”, co świadczy o jego zaangażowaniu w sprawy społeczne i polityczne. Swoje zawodowe życie rozpoczął w Związku Organizacji i Kółek Rolniczych, a do 1939 roku pracował w administracji państwowej.

W okresie II wojny światowej Jan Frankowski zmuszony był do pracy jako robotnik, co miało miejsce w Ostrowcu Świętokrzyskim oraz Dwikozach. Po wojnie, w 1945 roku, pojawił się w Lublinie, gdzie nawiązał współpracę z Rządem Tymczasowym Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 1945-1949 pełnił funkcje w ministerstwach rolnictwa oraz handlu wewnętrznego, jednocześnie wykonując zawód adwokata. Jego działalność w koncesjonowanej prasie katolickiej, takiej jak „Dziś i Jutro” oraz „Słowo Powszechne”, potwierdza jego przynależność do kręgów katolickich.

W 1947 roku wszedł w skład Sejmu Ustawodawczego z okręgu Ostrowiec, będąc członkiem Klubu Poselskiego Katolicko-Społecznego. Jego zaangażowanie w prace sejmowe obejmowało uczestnictwo w różnorodnych komisjach, takich jak: Komisja Planu Gospodarczego, Prawnicza i Regulaminowa, Skarbowo-Budżetowa, Spółdzielczości, Aprowizacji i Handlu, Administracji i Bezpieczeństwa, Pracy i Opieki Społecznej oraz Wyznaniowej i Narodowościowej. Reelekcji doczekał się w 1952 roku w tym samym okręgu, gdzie również pracował w Komisji Administracji i Wymiaru Sprawiedliwości oraz Spraw Ustawodawczych.

W latach 1952-1956 Jan Frankowski był członkiem Stowarzyszenia „Pax”. Po październiku 1956 roku, będąc jednym z liderów grupy „secesji”, pomógł w utworzeniu tygodnika „Za i Przeciw”. W 1957 roku osiągnął wpływy w redakcji tego pisma oraz zmienił jego polityczną linię w porozumieniu z władzami, co nie spotkało się z wpływem uznania w szerszych kręgach politycznych. W rezultacie, powołał do życia Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne, pełniąc przez wiele lat rolę prezesa.

Był również redaktorem naczelnym organu Stowarzyszenia „Za i Przeciw”, a także pisma „Hejnał Mariacki”. W 1968 roku został usunięty z pozycji prezesa przez część członków zarządu, co doprowadziło do konfliktów. Mimo powyższego, zachował stanowisko redaktora naczelnego „Hejnału Mariackiego” oraz mandat posła w wyborach 1969 roku. W roku 1972 przeszedł na emeryturę, a jego poglądy polityczne ukierunkowały go bardziej ku frakcji partyzanckiej, ale zorientowanej na frakcję puławsko-reformistyczną Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Jan Frankowski spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie w kwaterze 251-5-23.

Odznaczenia

Jan Frankowski zdobył wiele ważnych odznaczeń, które podkreślają jego zasługi i zaangażowanie w działalność społeczną oraz narodową.

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1954, za zasługi w pracy społecznej),
• Medal Światowej Rady Pokoju,
• Medal Ojca św. Piusa XII (Watykan),
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955),
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966).

---

Oceń: Jan Frankowski

---