Dominik Wójcikowski urodził się w 1775 roku w Sandomierzu, a swoje życie zakończył 24 listopada 1845 roku w Piekoszowie. W ciągu swojego życia pełnił wiele istotnych ról społecznych, a jedną z najważniejszych była funkcja prezydenta Kielc.
W okresie swojej kadencji jako prezydent Kielc, Wójcikowski sprawował tę władzę w trzech różnych momentach:
- od 24 lipca 1809 roku do 1810 roku,
- następnie od 6 lipca 1816 roku do lipca 1818 roku,
- a także od 1830 roku do 1831 roku.
Jego wkład w rozwój regionu jest nie do przecenienia.
Życiorys
Dominik Wójcikowski, to postać o bogatej historii. Jego życie były pełne wyzwań oraz patriotycznej działalności. Walczył w powstaniu kościuszkowskim jako członek kawalerii, podczas którego odniósł rany w bitwie pod Szczekocinami. Urodził się jako syn Walentego oraz Anny z Kwiatkiewiczów. Warto zaznaczyć, że miał za sobą trzykrotne małżeństwo – jego pierwszą żoną była Małgorzata ze Zdebiowskich (1798), następnie Regina z Jopkiewiczów oraz Agnieszka z Germanowskich (1840). W życiu rodzinnym doczekał się pięciorga dzieci.
Wójcikowski był również właścicielem m.in. dwóch domów, z czego jeden był drewniany, oznaczony numerem 192, a drugi murowany – nr 197, zlokalizowane przy ulicy Borzęckiej, dawniej znanej jako Bodzentyńska.
W 1802 roku objął stanowisko sekretarza i pisarza w Kielcach, wtedy jeszcze w czasie zaboru austriackiego. Po utworzeniu Księstwa Warszawskiego, został mianowany przez Rząd Polski na prezydenta miasta. Po roku 1810 jego kariera zawodowa natrafiła na trudności, kiedy to został zawieszony w obowiązkach, co było efektem śledztwa dotyczącego nieprawidłowości w wydatkowaniu funduszy na amunicję.
Interwencja kilkudziesięciu mieszkańców miała wpływ na jego ponowne wprowadzenie na urząd 6 lipca 1816 roku. Wkrótce potem, po inspekcji miasta przez namiestnika Królestwa Polskiego, księcia Józefa Zajączka, został oskarżony o niewłaściwe zarządzanie. Jako konsekwencja tych oskarżeń, zmuszony został do złożenia rezygnacji.
Na własną prośbę Wójcikowski przeniósł się na stanowisko adiunkta w Komisji Województwa Krakowskiego. W grudniu 1830 roku, po ucieczce Stanisława Niewiadomskiego, Dominik Wójcikowski ponownie objął urząd prezydenta Kielc, który sprawował aż do upadku powstania listopadowego. W trakcie tego okresu, 5 grudnia 1830 roku, kierując się poleceniami Rządu Narodowego, zarządził mobilizację byłych żołnierzy oraz podoficerów w Kielcach, aby wspierać siły zbrojne Królestwa Polskiego. Ostatecznie przeszedł na emeryturę w 1834 roku.
Przypisy
- Księga ślubów parafii katedralnej w Kielcach [online], Archiwum Diecezji Kieleckiej, s. 128 [dostęp 14.11.2019 r.]
- a b Księga ślubów parafii katedralnej w Kielcach, Archiwum Diecezji Kieleckiej, 1840, s. 12 [dostęp 18.11.2019 r.]
- Księga zgonów parafii Piekoszów. 1845, s. 127-128.
- Według informacji na stronie http://dziedzictwo.polska.pl/
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Jerzy Borowski | Jan Frankowski | Michał Ambroży Kochanowski | Alicja Stradomska | Leszek Cieślik | Grzegorz Socha (samorządowiec) | Bronisław Kawęcki | Jerzy Ossoliński | Adam Hamryszczak | Henryk Gierszyński | Władysław Daniłowski (powstaniec styczniowy) | Rajmund AschenbrennerOceń: Dominik Wójcikowski