Stosław Łaguna, reprezentujący herb Grzymała, to postać o znaczącym wkładzie w dziedzinę historii prawa oraz mediewistyki. Urodził się 23 listopada 1833 roku w Sandomierzu, a jego życie zakończyło się 28 kwietnia 1900 roku w Warszawie.
Jako profesor Uniwersytetu w Petersburgu, Łaguna zdobył uznanie wśród akademików i studentów, a także pełnił funkcję członka Akademii Umiejętności od 1898 roku. Jego prace naukowe koncentrowały się nie tylko na badaniach nad okresem średniowiecza, ale również na analizach prawnych, co miało wpływ na rozwój tej dziedziny w Polsce i poza jej granicami.
Życiorys
Stosław Łaguna rozpoczął swoją edukację prawna w Petersburgu, gdzie w 1855 roku pomyślnie ukończył studia prawnicze. Następnie, w 1859 roku, objął stanowisko profesora, ze szczególnym naciskiem na katedrę prawa polskiego. Jego kariera w wymiarze sprawiedliwości znacznie się rozwinęła, ponieważ w 1861 roku został mianowany sędzią trybunału cywilnego w Warszawie, co stanowiło kolejny krok w jego zawodowym rozwoju.
W 1877 roku postanowił dodać kolejną kartę do swojej kariery zawodowej i wstąpił do redakcji Ateneum, gdzie mógł dzielić się swoją wiedzą oraz doświadczeniem z szerszym gronem odbiorców. Po zakończeniu swojej błyskotliwej kariery, Stosław Łaguna znalazł swoje miejsce na cmentarzu Powązkowskim, gdzie spoczywa w kwaterze IV-3-8/9.
Wybrane publikacje
Stosław Łaguna to postać o bogatym dorobku literackim, którego publikacje mają znaczący wpływ na historiografię i badania nad przeszłością Polski. Poniżej przedstawiamy niektóre z jego najważniejszych dzieł, które świadczą o jego zainteresowaniach i wkładzie w naukę.
- Dwie elekcje, 1878,
- Nowa hipoteza o pochodzeniu szlachty polskiej, 1890,
- Pierwsze wieki Kościoła w Polsce, 1891,
- Rodowód Piastów, 1897,
- O prawie graniczném polskiém, 1875,
- Hanza nad Dźwiną w XIII wieku: szkic historyczny,
- Nieznane zapiski heraldyczne średniowieczne polskie, głównie sieradzkie, Kraków 1898,
- Pisma Stosława Łaguny poprzedzone zarysem biograficzno-krytycznym przez Józefa Bielińskiego, Warszawa 1915.
Upamiętnianie
W roku 1903 w jednym z najważniejszych miejsc stolicy, w kościele św. Krzyża, odbyła się istotna uroczystość związana z upamiętnieniem. Wmurowano tam tablicę, która została starannie wykonana przez utalentowanego artystę Leopolda Wasiłkowskiego.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: ŁAGUNOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 20.12.2019 r.]
- Rozmaitości. Z Warszawy. Kurier Lwowski 26.04.1903 r. nr 115 s.7
- Tydzień, dodatek literacki „Kurjera Lwowskiego”. 1900 r. nr 18
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jolanta Rokoszowa | Czesław Latawiec | Stanisław Bielecki (chemik) | Andrzej Schinzel | Robert Kotowski | Krzysztof Stanek | Piotr Sławiński (poeta i historyk) | Dominik Płaza | Aleksander Zakrzewski (kartograf)Oceń: Stosław Łaguna