Tadeusz Kołecki, znany również pod pseudonimem Andrzej Wysoki, to postać o niezwykle istotnym znaczeniu w historii Polski. Urodził się 11 kwietnia 1921 roku w Sandomierzu i zmarł tragicznie 18 lub 24 września 1944 roku w Warszawie.
Był on podporucznikiem Armii Krajowej, organizacji, która odegrała kluczową rolę w walce o niepodległość Polski podczas II wojny światowej. W szczególności Tadeusz Kołecki zyskał uznanie za swoją działalność jako jeden z dowódców w Zgrupowaniu „Bartkiewicz” podczas powstania warszawskiego.
Życiorys
W 1939 roku Tadeusz Kołecki zakończył edukację w gimnazjum w Sandomierzu. Już od 1940 roku aktywnie angażował się w działalność polskiego podziemia zbrojnego. W trakcie niemieckiej okupacji uczestniczył w dystrybucji pisma „Odwet” oraz brał udział w wielu operacjach wymierzonych przeciwko okupantowi. Przez wzgląd na swoje zaangażowanie, w 1942 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie wziął udział w konspiracyjnym szkoleniu.
Poległ w rejonie ul. Chmielnej (Śródmieście) w ostatnich dniach walk powstania warszawskiego, dokładnie 18 lub 24 września. W uznaniu swoich zasług został odznaczony Orderem Virtuti Militari oraz dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
Jego ojciec, Jan Leon Kołecki, który prowadził kilka zakładów fotograficznych, został aresztowany przez Gestapo za swe działania i związki z niepodległościowym ruchem.
Oceń: Tadeusz Kołecki