Józef Lubomirski, który był przedstawicielem rodu herbowego Szreniawa bez Krzyża, urodził się w 1704 roku w Sandomierzu, a swoją podróż życiową zakończył 6 sierpnia 1755 roku. Jako człowiek wielu zasług, pełnił różnorodne funkcje publiczne, do których należały:
- książę,
- podstoli litewski w latach 1744–1755,
- marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1741 roku,
- generał-lejtnant wojsk koronnych od 1752 roku,
- generał major wojsk koronnych od 1748 roku,
- szef Regimentu Dragonów w 1746 roku,
- starosta jahorlicki, perejasławski i sądecki.
Józef był synem Jerzego Aleksandra i w swoim życiu osobistym zawarł związek małżeński najpierw z Felicjanną Jabłonowską, a później z Agnieszką Magdaleną Lubomirską, jednak nie doczekał się potomstwa.
Dodatkowo, w 1750 roku, miał zaszczyt reprezentować województwo kijowskie jako poseł na nadzwyczajny sejm. Jego osiągnięcia i zasługi zostały uhonorowane odznaczeniem Orderu Orła Białego w 1748 roku.
Przypisy
- Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717–1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura – urzędy – prawo – finanse, Zabrze 2011, s. 468.
- Tomasz Ciesielski, Generałowie wojska koronnego w latach 1717–1763, w: Organizacja armii w nowożytnej Europie: struktura – urzędy – prawo – finanse, Zabrze 2011, s. 463.
- Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 30.
Oceń: Józef Lubomirski (1704–1755)
★★★★★