Dzwon „Jan” to niezwykłe świadectwo średniowiecznej sztuki ludwisarstwa, który zajmuje ważne miejsce w historii Polski. Jest to jeden z najstarszych dzwonów w kraju, a także jedno z cenniejszych zabytków kołysanych w Europie Środkowej. Znajduje się w kościele oo. Dominikanów w Sandomierzu, gdzie od wieków pełni funkcje liturgiczne i ceremoniałowe.
Dzwon został odlany przez nieznanego ludwisarza, a jego zawieszenie miało miejsce w 1389 roku. Ozdobiony jest dwiema inskrypcjami w języku łacińskim, które świadczą o jego historycznym i religijnym znaczeniu. Pierwsza z nich, umieszczona pod koroną dzwonu, brzmi:
IN NOMINE DE PATRIS ET FILII ET SPIRITUS SANCTI. AMEN. FRATER IOHANES PRIOR SANDOMIRIENSIS ANNO DOMINI M CCC L XXX IX
Jej polskie tłumaczenie jest następujące:
W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Brat Jan, przeor sandomierski. Roku Pańskiego 1389.
Druga inskrypcja, umieszczona w połowie wysokości dzwonu, brzmi:
O REX GLORIAE VENI CUM PACE. AGNUS DEI QUI TOLLIS PECCATA MUNDI MISERERE NOBIS
W tłumaczeniu na język polski oznacza:
O Królu chwały przyjdź z pokojem. Baranku Boży który gładzisz grzechy świata zmiłuj się nad nami.
Obecnie, dzwon „Jan” jest używany z okazji szczególnych wydarzeń, odbywających się kilka razy w roku, co sprawia, że jego brzmienie jest nieodłącznym elementem życia duchowego i kulturalnego regionu.
Dane
Dzwon „Jan” charakteryzuje się kilkoma istotnymi parametrami, które decydują o jego unikalności. Ton uderzeniowy dzwonu wynosi Ais1, co sprawia, że wydobywający się z niego dźwięk ma specyficzny, wyrazisty charakter.
Inne cechy to:
- masa dzwonu wynosi około 1150 kg,
- średnica klosza to 99 cm,
- wysokość dzwonu łącznie z koroną osiąga 112 cm.
Przypisy
- S. Makarewicz, Podominikański kościół i klasztor św. Jakuba Apostoła w Sandomierzu, Sandomierz 1979 r., s. 100-101.
Pozostałe obiekty w kategorii "Obiekty związane ze sztuką":
Dzwon „Piotr” | Szklane ławki w SandomierzuOceń: Dzwon „Jan”