Miejski Stadion Sportowy w Sandomierzu

Stadion, zdolny pomieścić 2221 widzów, jest od 2004 roku administrowany przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w Sandomierzu. Jego początki sięgają lat 30. XX wieku, kiedy to powstało boisko do piłki nożnej oraz odcinek bieżni. Uroczyste oddanie stadionu do użytku miało miejsce 3 maja 1932 roku, a pierwszym oficjalnym spotkaniem, które odbyło się na tym obiekcie, było zmaganie pomiędzy gospodarzem – Wisłą Sandomierz – a drużyną Strzelec.

W trakcie II wojny światowej, podczas jednego z meczów, doszło do wydarzenia, które na zawsze pozostanie w pamięci mieszkańców. Oddział partyzancki Jędrusie przeprowadził wyrok na przedstawicielu hitlerowskich władz miejskich. Historia stadionu to również okres modernizacji, która miała miejsce między 1972 a 1979 rokiem. Wówczas powstała nowa bieżnia oraz trybuny, przygotowujące obiekt do przyszłych wyzwań sportowych.

Jak wskazują dane, to właśnie w latach 2007–2009 nastąpiła istotna przebudowa stadionu. Na ceremonii wmurowania aktu erekcyjnego, która miała miejsce 20 maja 2007 roku, z niecierpliwością oczekiwana była nowa era w dziejach sandomierskiego sportu. Oficjalne otwarcie obiektu nastąpiło 11 października 2009 roku, w dniu, kiedy rozegrano inauguracyjny mecz w ramach turnieju U23 International Challenge Trophy. Spotkały się wówczas drużyny Polskiej U-23 i Portugalskiej U-23, a rezultat 0:0 ukazał wyrównany poziom rywalizacji.

Płytę główną stadionu stanowi starannie utrzymywana murawa, która ma wymiar 100,5 m x 68 m i jest nawadniana, co zapewnia doskonałe warunki do gry. Stadion dysponuje również bieżnią lekkoatletyczną z sześcioma torami oraz rowem wodnym. Przy trybunie południowej umiejscowiona jest prosta o długości 110 m, a dodatkowe obiekty, takie jak skocznie, rzutnie oraz korty tenisowe, wzbogacają ofertę sportową. Na terenie stadionu znajduje się także boisko wielofunkcyjne oraz ściana treningowa, co sprawia, że jest on miejscem nie tylko dla piłkarzy, ale również dla innych dyscyplin sportowych.

Warto zauważyć, że trybuna południowa (sektory od „H” do „L”) jest dłuższa, lecz niższa niż trybuna północna (sektory od „A” do „G”). Pod trybuną północną znajdują się istotne dla funkcjonowania obiektu szatnie, magazyny oraz pomieszczenia organizacyjne. Dla wygody widzów, w koronie trybuny usytuowane są stanowisko spikera oraz taras widokowy, który umożliwia obserwację zmagania sportowców z różnych perspektyw.