Z okazji setnej rocznicy funkcjonowania kobiet w policji w Polsce, warto przyjrzeć się historii i rozwojowi tej formacji. Początkowo, w XX wieku, powołanie żeńskich jednostek było odpowiedzią na zmieniające się realia społeczne oraz rosnące potrzeby w zakresie walki z przestępczością. Działania te na trwałe wpisały się w struktury policyjne, co widoczne jest w dzisiejszym stanie tej służby.
Historia kobiet w Policji Państwowej rozpoczęła się na przełomie lat 20. XX wieku, kiedy to Liga Narodów zainicjowała działania na rzecz tworzenia struktur kobiecych w organach ścigania. Od 1923 roku, po wydaniu przepisów w tej sprawie, w Polsce zaczęto formalnie kształcić kobiety do służby policyjnej. Pierwszym krokiem było zorganizowanie specjalnego kursu w 1925 roku, który ukończyło 30 kandydatek, przygotowując je głównie do walki z problemami takimi jak prostytucja i handel ludźmi.
W miarę upływu lat, rola kobiet w policji ewoluowała. Pierwsze policjantki pełniły zadania, które skupiały się na pracy wychowawczej oraz interwencji w środowiskach przestępczych. Choć na początku spotykały się z oporem i krytyką, konsekwentnie podchodziły do swojej pracy. Warto zwrócić uwagę, że w drugiej połowie lat 30. XX wieku nastąpił znaczny rozwój kadr policji kobiecej, co zaowocowało utworzeniem nowych kursów doskonalących, intensyfikując tym samym ich udział w działaniach prewencyjnych i operacyjnych.
Obecnie w polskiej Policji służbę pełni ponad 38 tysięcy kobiet, z czego znakomita większość wykonuje zadania w pionie prewencyjnym i kryminalnym. Dzieje się tak dzięki wieloletniej walce o uznanie i profesjonalizm tej formacji. W 1935 roku osiągnięcia polskiej policji kobiecej były doceniane na arenie międzynarodowej, co potwierdzają wizyty zagranicznych delegacji oraz pozytywne opinie na temat polskich rozwiązań w zakresie organizacji i działalności służby żeńskiej.
Źródło: Policja Sandomierz
Oceń: 100 lat kobiet w Policji: Historia i ewolucja służby żeńskiej w Polsce
Zobacz Także
